Regenboog katten

When you touch a cat with your spirit…
in return, they touch your soul with their heart.

De dood hoort bij het leven, dat weet iedereen.
Maar als het moment daar is dat je afscheid moet nemen van je kat kan dat heel ingrijpend zijn.
Of de kat nu een natuurlijke dood sterft, als gevolg van een ziekte of na een ongeluk, dan wel via euthanasie of totaal onverwacht, het verlies kan erg moeilijk zijn.
Ieders rouwproces is uniek en iedereen heeft zijn eigen tijdspanne nodig om het onvermijdelijke uiteindelijk te accepteren. Maar hopelijk koester je vanaf dat moment vooral de mooie herinneringen.
Hieronder zie je katten van onze cattery ‘in loving memory’.

Noah (geboren Alec): 26-03-2021 – 13-02-2023
Iemand, die jou zonder woorden kende. Puur op het gevoel.
Lieve Noah, wat hebben wij genoten van jou. Elke dag maakte jij een stukje mooier. Ons lichtpuntje.
We hebben nog nooit zo’n lief dier ontmoet als jij.
Elke dag speelde je met jouw beste vriendje Louis, wat een feest. Lekker achter elkaar aan rennen en stoeien. Samen met Louis slapen vond je heerlijk, jullie lagen (letterlijk) boven op elkaar.
Waar Louis was, was jij. Waar jij was, was Louis. Jut en Jul.
Iedereen wilde het beste voor je, maar toch ging het mis. Je werd onder narcose gebracht voor een simpele ingreep en verliet daarbij door onbekende oorzaak het leven. Nu heb je een prachtige laatste rustplek, waar de vogeltjes fluiten. Wat zou jij dat mooi vinden. Dag lieve Noah.
(Tekst van Noah’s personeel)

<3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3

Connor: 08-07-2022 – 07-03-2023
Jij was zo klein toen we je voor het eerst zagen. Zoveel gelijkenis met je broer en zus.
Uit het nestje waar je uitkwam hadden we in eerste instantie de derde keus, maar uiteindelijk mochten we als eerste kiezen. We kozen voor je omdat je zo lief en vertederend was.
Elke ochtend ontving je ons met knuffels en draaide je om ons heen.
Als we met het ontbijt bezig waren, kookten of aanstalten maakten om te gaan slapen, je hing aan onze lippen. Als we thuis kwamen wachtte je ons op voor het raam en werden we intens begroet.
Elk bezoek was enthousiast over je en jij wist hen voor je te winnen.
Je was prachtig!
Wat een verdriet toen we hoorden dat je ernstig ziek was en niet meer beter kon worden.
We hebben je een prachtig laatste rustplekje gegeven waar we elke dag naar kunnen kijken.
Lieve Connor, zo blij met jou, zo geliefd en maar zo kort bij ons.
(Tekst van Connor’s personeel)